විසුල කුසුමක සුමුදු පෙති මත
ලියු පෙම් කවි වියැකිලා...............
අනේ නුබවත් මගේ තනියට
ඉදිං මගේ හිත නොරිඳවා.................
පැතු සුවිසල් මන්දිරේ බිතු
වැටුණු වැස්සෙන් හේදිලා..........
නුබේ හිත නැති මගේ ලෝකයේ
නෙතේ කඳුලෑලි මැදිවෙලා............
ගිනි සිසිල මැද ගෙවූ කාලයේ
නපුරු මතකය පැතිරිලා..............
අනේ අන්තිම දිනේවත් මට නොයන් පොඩ්ඩක් හිනෙහිලා ................
No comments:
Post a Comment